WIERSZOWANE BAJECZKI DO PODUSZECZKI

z dużym kapeluszem i trzema pieskami:

      z czerwoną kokardką - biały pudelek,

      czarny jak węgiel - malutki ratlerek

      i z rudą plamką - zwykły kundelek.

Bagaż Modna Pani miała przeogromny,

dwie czarne walizki i trzy małe torby:

  

       pierwsza granatowa w zieloną kratkę,    

       druga różowa z pachnącym kwiatkiem     

       i trzecia, co miała naszytą łatkę.

W hotelu bagaż Pani zostawiła,

walizki i torby równo ustawiła:

      pierwszą granatową w zieloną kratkę,

      za nią różową z pachnącym kwiatkiem

      i trzecią, co miała naszytą łatkę.

Gdy morskiej kąpieli Pani zażywała,

o swoich trzech pieskach całkiem zapomniała:

    

      z czerwoną kokardką - o białym pudelku,    

      o czarnym jak węgiel - małym ratlerku    

      i z rudą plamką - o zwykłym kundelku.

A pieski na plaży dziurę wykopały

i w zabawie wszystkie do niej powpadały:

        z czerwoną kokardką - biały pudelek,            czarny jak węgiel - malutki ratlerek    

        i z rudą plamką - zwykły kundelek.

A Modna Pani trzech piesków szukała,

nawet w małych torbach pieski znaleźć chciała:

   

       w tej granatowej, w zieloną kratkę,     

       w różowej z pięknie pachnącym kwiatkiem,     

       w trzeciej, co miała naszyta łatkę.

I nigdzie Pani piesków nie znalazła,

i smutna Pani na plaży usiadła.

I nagle, gwałtownie Pani podskoczyła,

bo biegnące pieski w dali zobaczyła:   

 

      z czerwoną kokardką - białego pudelka,

      czarnego jak węgiel- małego ratlerka

                

      i z rudą plamką - zwykłego kundelka.

Zguby się znalazły! Pani uśmiechnięta,

o swoich pupilach będzie już pamiętać.

żeby poczytać ładną bajeczkę.

Lecz kiedy tylko ją otworzyła

zielona żabka z niej wyskoczyła.

Zarechotała do mnie wesoło,

mrugnęła oczkiem, skoczyła wkoło.

Zaraz usiadła na tej książeczce

Na drugiej stronie, na małym wzgórku,

postać w czerwonym, małym kapturku,

krzyknęła do mnie, że za chwil kilka

spotka w tym lesie pewnego wilka.

Szybko więc kartki poprzewracałem,

bo tego wilka się trochę bałem.

Na nowej stronie, istotka mała

z czapką i brodą w kąciku stała.

Więc uśmiechnąłem się ciut nieśmiało:

"Jak cię zwą?"- pytam. "Mnie?- Hałabałą!

Jestem krasnalem!"- radośnie krzyknął

i już po chwili w swej bajce zniknął.

Karteczki dalej więc przewracałem,

nagle Królową Śniegu spotkałem.

Wokół niej lód i wszędzie biało

i mrozem od niej mocno powiało.

Więc wyskoczyłem z tejże bajeczki,

by nie przymarznąć do mej książeczki.

I tak ją całą pooglądałem,

mnóstwo przyjaciół przy tym spotkałem:

Z Bolkiem i Lolkiem podróżowałem,

z Mają i Guciem sobie fruwałem.

Z Reksiem uczyłem zwierzęta śpiewać,

z Tarzanem w dżungli liczyłem drzewa.

Byłem u króla na zamku dużym,

żeby odpocząć w mojej podróży.

No i z Kopciuszkiem troszkę tańczyłem,

tańcem tym bardzo się przemęczyłem.

I przyszła mama, książkę zabrała

i spać natychmiast iść mi kazała.

Byłem u króla na zamku dużym,

żeby odpocząć w mojej podróży.

No i z Kopciuszkiem troszkę tańczyłem,

tańcem tym bardzo się przemęczyłem.

I przyszła mama, książkę zabrała

i spać natychmiast iść mi kazała.

g ł ę b i n a c h

gdzie żyją stworki, różne potworki:

ryby z nogami, małże z rogami.

Kwiaty są czarne, liście bezbarwne,

kraby i raki jedzą tataraki.

Więc kiedy trafisz w morskie głębiny 

spróbuj poszukać tejże krainy.

Gdy jej nie znajdziesz  weź kartkę, pędzle

i ją namaluj. Tylko czym prędzej!

Inaczej zniknie owa kraina,

hen, gdzieś daleko w morskich głębinach...

W morskich głębinach jest taka kraina,

gdzie żyją stworki, różne potworki,

ryby z rogami, małże z nogami,

kwiaty są czarne, liście bezbarwne,

kraby i raki jedzą tataraki.

spróbuj poszukać tejże krainy.

Gdy jej nie znajdziesz  weź kartkę, pędzle

i ją namaluj. Tylko czym prędzej!

Inaczej zniknie owa kraina,

hen, gdzieś daleko w morskich głębinach...