HUBERT I NIESPODZIANKA W WESOŁYM MIASTECZKU

WESOŁE MIASTECZKO TO JEST ULUBIONE MIEJSCE WSZYSTKICH DZIECI. MOŻNA TU PRZEŻYĆ CUDOWNE ZABAWY I PRZYGODY.

A JAK KTOŚ MIESZKA W WESOŁYM MIASTECZKU TO TAKICH PRZYGÓD MA CAŁE MNÓSTWO. 

       HUBERT OBUDZIŁ SIĘ, PRZECIĄGNĄŁ, SPOJRZAŁ NA ZEGAREK I GWAŁTOWNIE ZERWAŁ SIĘ Z ŁÓŻKA.

- ZASPAŁEM, RETY! - WYKRZYKNĄŁ. SZYBKO SIĘ UBRAŁ, ZJADŁ ŚNIADANIE I POWIEDZIAŁ MAMIE, ŻE IDZIE DO WESOŁEGO MIASTECZKA. BIEGŁ ILE SIŁ W NOGACH. ROZEJRZAŁ SIĘ WOKÓŁ, BO SZUKAŁ TATY, ALE PANA GABRIELA NIGDZIE NIE BYŁO. JUŻ SMUTNY HUBCIO CHCIAŁ WRACAĆ DO DOMU, GDY USŁYSZAŁ ŚMIECHY. POSZEDŁ W KIERUNKU USŁYSZANYCH GŁOSÓW I ZNALAZŁ TATĘ. PAN GABRIEL BYŁ W LUNAPARKU, BO DZIŚ MIAŁA BYĆ MONTOWANA NOWA ATRAKCJA DLA DZIECI.

- TATUŚ, DLACZEGO MNIE NIE OBUDZIŁEŚ? - SPYTAŁ Z WYRZUTEM HUBCIO.

- BO TO MIAŁA BYĆ NIESPODZIANKA. SKĄD WIEDZIAŁEŚ? - ZDZIWIŁ SIĘ PAN GABRIEL

- SŁYSZAŁEM WCZORAJ WIECZOREM, JAK ROZMAWIAŁEŚ Z MAMĄ- ODPOWIEDZIAŁ HUBERT.

- NO CÓŻ, JUŻ NIE BĘDZIE NIESPODZIANKI - POWIEDZIAŁ SMUTNO TATA.

         NASTĘPNIE WZIĘLI SIĘ DO PRACY. NAJPIERW UŁOŻYLI METALOWE PODPORY, A NA NICH CIEMNE PLATFORMY.

- TATUŚ, A CO TO BĘDZIE - ZAPYTAŁ ZACIEKAWIONY HUBERT.

- A NIE POWIEM, CHOCIAŻ TO BĘDZIE NIESPODZIANKĄ. A TERAZ NIE PRZESZKADZAJ, MUSZĘ DOKŁADNIE PODŁĄCZYĆ KABLE - ODRZEKŁ PAN GABRIEL I ZNIKNĄŁ POD PLATFORMĄ. HUBERT JESZCZE CHWILKĘ STAŁ I MYŚLAŁ, CO TO ZA DZIWNA KARUZELA. MOŻE NOWA, SUPER GÓRSKA KOLEJKA? JEDNAK ZNUDZIŁ SIĘ TYM "NICNIEROBIENIEM" I POBIEGŁ SIĘ POBAWIĆ.

 NA TO TYLKO CZEKAŁ PAN GABRIEL, KTÓRY JUŻ SKOŃCZYŁ PODŁĄCZANIE ZASILANIA. GDY HUBERT ZNIKNĄŁ ZA STRZELNICĄ, PAN GABRIEL ZACZĄŁ MONTOWAĆ NA PLATFORMACH PRZESZKODY Z DREWNA, KAMIENI I WODY. DO KONSTRUKCJI PRZYCZEPIŁ TUNEL, PRZYKLEIŁ NAPISY: START I META ORAZ POSTAWIŁ REFLEKTORY. POTEM WYJĄŁ Z PUDEŁ DWA DUŻE AUTA TERENOWE XX-TRACKI, KTÓRE USTAWIŁ NA PLATFORMIE. TERAZ CZAS NA PRÓBĘ, CZY WSZYSTKO DZIAŁA. PAN GABRIEL WZIĄŁ PILOTA DO RĘKI I WCISNĄŁ START. NIESTETY, NIE DZIAŁAŁO. ANI EFEKTY DŹWIĘKOWE, ANI SAM XX-TRACK.

- HM, DLACZEGO? - ZAMYŚLIŁ SIĘ PAN GABRIEL I W TYM MOMENCIE PRZYBIEGŁ HUBERT.

- TATUŚ, JUŻ SKOŃ....- ZAWOŁAŁ I SAM NIE DOKOŃCZYŁ ZDANIA, GDYŻ ZOBACZYŁ DWA DUŻE AUTA.

- TAK, TAK, ALE COŚ NIE DZIAŁA- RZEKŁ ZAWIEDZIONY PAN GABRIEL

- SUUUPEEERR! XX-TRACKI!! O TAKICH MARZYŁEM- KRZYKNĄŁ RADOŚNIE HUBERT I WZIĄŁ DO RĘKI LEŻĄCEGO PILOTA.

- NIE DZIAŁA- POWTÓRZYŁ PAN GABRIEL I ZARAZ ZACZĄŁ  SPRAWDZAĆ AUTA. HUBERT RÓWNIEŻ. NIC NIE ZNALEŹLI. PAN GABRIEL USIADŁ NA TRAWIE I JESZCZE RAZ CZYTAŁ INSTRUKCJĘ MONTAŻU, A HUBERT CHODZIŁ WOKÓŁ PLATFORMY. SCHYLIŁ SIĘ POD NIĄ, WSZEDŁ I NAGLE KRZYKNĄŁ WESOŁO:

- A JAK MA DZIAŁAĆ SKORO NIE PODŁĄCZYŁEŚ ZASILANIA!

   FAKTYCZNIE, W TYM POŚPIECHU PAN GABRIEL ZAPOMNIAŁ O JEDNYM KABLU. ZARAZ TO NAPRAWIŁ I DO KOŃCA DNIA HUBERT BAWIŁ SIĘ XX-TRACKAMI.

W WESOŁYM MIASTECZKU JEST ZAWSZE WESOŁO.

Do zobaczenia w następnej książeczce.